Marcin, jesli nie przyłożę ręki do boku jego, nie uwierzę
Więc jeśli znajdziesz to zdjęcie, daj znać. Wygląda to tak: mam 18 ujęć od strony kierowcy, znaczka nie ma na żadnym. Na 14 ujęć od strony pasażera, znaczek jest na wszystkich.Na podkolorowanych zdjęciach w Motorze które ukazały się w ciągu 6 tygodni od prezentacji 1 maja 1960 (na pewno je macie, a ja też nie mam teraz dostępu do archiwum, więc nie wiem co do tygodnia kiedy), znaczek jest po stronie pasażera, a nie ma go od strony kierowcy. Więc logicznie myśląc: 1. nigdy go tam nie było. 2. został zdjęty w ciągu tego krótkiego czasu. Przy czym to że został zdjęty z jednej strony, a z drugiej nie, wydaje mi się mało prawdopodobne. Jak i to że został założony drugi, dopiero później. A pamięć ludzka, wiadomo jaka jest.
Poza tym, można na to spojrzeć tak: Większość czy właściwie na razie cały materiał wskazuje że znaczka nie ma, więc (co najmniej) przez większość istnienia pojazdu go nie było.
Ciekawe, że nie ma(m) też zdjęcia od strony pasażera, ale bez znaczka.
Sprawa jest ciekawa, i stylistycznie, dosyć istotna, dlatego tak drążę.
Jeszcze słowo nt. Tatry JK2500, i zamilknę w tej sprawie, bo to jednak off-topic. Jeśli kiedyś zajrzy tu któryś z braci Słowaków, i się wścieknie, trzeba uzupełnić że Julius Kubinsky to Słowak, więc do auta idealnie pasuje, ogólnie nieco sztuczne, określenie "czechosłowacki". Nadwozie było z blachy, idealnie wyklepanej ręcznie, w ramie podobno były elementy drewniane, a silnik V8 miał pojemność 2500 cm2, skrzynia biegów pochodziła od Alfa Romeo. Przepiękne auto. W artykule np. mowa jest o tym, że konstruktor woził ze sobą specjalnie plandekę i przykrywał nią auto, bo kiedy je gdzieś zostawiał, szybko zbierał się tłum. Nawrot w wywiadzie mówil dokładnie o tym samym;) Dodatkowy argument to szlachetna marka Tatry: 110 lat historii, istnieje do dzisiaj i dobrze sobie radzi, wspaniałe konstrukcje przed wojną, duże limuzyny z V8 po wojnie, unikalne rozwiązania. Może Czesi i Słowacy też się kiedyś podejmą odbudowy, sama Tatra też może tym być zainteresowana. Są zdjęcia w kolorze, i dużo zdjęć ramy, ale za to nie ma planów, ani zdjęć wnętrza... Za te plany Grochowskiego dziękować Opatrzności trzeba.
) a to co robi pan Sławek, to jest najprawdziwsza rzeczywistość! Może nie będzie to idealna kopia prototypu, ale można będzie przynajmniej "odczuć" obcowanie z nią na własnej skórze! Będzie to namacalne, a nie jakieś tam cyfrowe!
